W świecie programowania Java, Mapy są jednym z fundamentalnych typów struktur danych służących do przechowywania par klucz-wartość w sposób, który umożliwia szybkie wyszukiwanie, wstawianie i usuwanie elementów. Kluczową cechą mapy jest to, że każdy klucz jest unikalny, a każdemu kluczowi przypisana jest dokładnie jedna wartość. Java oferuje kilka metod do interakcji z danymi przechowywanymi w […]
Java to język programowania zorientowany obiektowo, który został zaprojektowany tak, aby zapewniać wysoką przenośność kodu pomiędzy różnymi platformami. Jednak w niektórych przypadkach deweloperzy mogą potrzebować wykonać operacje, które są specyficzne dla platformy lub wymagają optymalizacji, której nie można osiągnąć przy użyciu standardowych metod Javy. W takich sytuacjach używane są metody natywne. Co to jest metoda
W języku programowania Java, Map i Set to dwie różne struktury danych, które są szeroko stosowane do przechowywania kolekcji elementów. Chociaż obie są częścią Java Collections Framework, służą różnym celom i mają różne właściwości. Map w Java Mapa (ang. Map) to interfejs w Java, który przechowuje pary klucz-wartość. Każdy klucz jest unikalny, a każdemu kluczowi
Synchronizacja w Javie jest mechanizmem, który pozwala kontrolować dostęp do zasobów współdzielonych przez wiele wątków, zapobiegając jednocześnie problemowi zwanemu “wyścigiem” (ang. race condition), gdzie dwa lub więcej wątków próbują jednocześnie modyfikować zasób. Używanie synchronizacji jest kluczowe w programowaniu wielowątkowym, aby zapewnić spójność i poprawność danych. Przykład użycia synchronizacji Załóżmy, że mamy bank, w którym wiele
W języku programowania Java, interfejsy Iterator i ListIterator są używane do iteracji po elementach kolekcji, ale mają różne zastosowania i funkcjonalności. Rozumienie ich różnic jest kluczowe dla efektywnego i poprawnego stosowania tych narzędzi w różnych kontekstach programistycznych. Iterator Iterator jest podstawowym interfejsem w Java, który pozwala na przejście przez elementy w kolekcji. Umożliwia wykonywanie operacji
W programowaniu wielowątkowym w Javie, odpowiednie zarządzanie wątkami jest kluczowe do efektywnego wykorzystania zasobów systemowych. Dwie fundamentalne metody, które pomagają w zarządzaniu wykonaniem wątków to yield() i join(). Każda z nich pełni specyficzną rolę w cyklu życia wątku, i zrozumienie ich różnic jest niezbędne dla każdego programisty Java. Przykład użycia yield() i join() Poniżej znajdziesz
Interfejsy Map i NavigableMap w Java pełnią kluczową rolę w zarządzaniu kolekcjami danych w formie par klucz-wartość. Podczas gdy Map oferuje podstawowe operacje do przechowywania i zarządzania danymi, NavigableMap rozszerza tę funkcjonalność, dodając metody umożliwiające łatwiejszą nawigację i wyszukiwanie w posortowanych mapach. Zalety NavigableMap NavigableMap, będąc rozszerzeniem interfejsu SortedMap, wprowadza szereg funkcji, które ułatwiają precyzyjne
W programowaniu wielowątkowym kluczowym aspektem jest zarządzanie dostępem do współdzielonych zasobów, aby zapewnić efektywność i uniknąć problemów takich jak zakleszczenia czy wyścigi. Klasa ReadWriteLock w Javie jest jednym z mechanizmów synchronizacji, który pozwala na zarządzanie dostępem do zasobu poprzez oddzielenie blokad dla operacji odczytu i zapisu. Dzięki temu, że wielu czytelników może czytać dane jednocześnie
W języku programowania Java, wątki to fundamentalna część umożliwiająca równoczesne wykonywanie zadań. W tym artykule omówimy minimalną liczbę wątków w standardowej aplikacji Java oraz pokażemy przykład implementacji. Wstęp do wątków w Java Java używa wątków do obsługi wielu zadań jednocześnie w jednym procesie aplikacji. Każdy program Java ma przynajmniej jeden wątek – wątek główny, ale
W programowaniu w Javie, struktury danych takie jak HashMap i TreeMap są często używane do przechowywania danych w formie par klucz-wartość. Oba te typy należą do interfejsu Map, ale różnią się podstawowymi właściwościami i zachowaniami, co sprawia, że są odpowiednie do różnych scenariuszy użycia. HashMap HashMap jest strukturą danych, która przechowuje elementy w sposób, który
W programowaniu Java istnieją dwa rodzaje iteratorów, które różnią się zachowaniem wobec modyfikacji kolekcji, przez którą iterują: Fail-fast i Fail-safe. Te dwa podejścia mają kluczowe znaczenie w kontekście wielowątkowości i bezpieczeństwa kolekcji danych. Fail-fast Iterators Iteratory Fail-fast natychmiast reagują na jakąkolwiek modyfikację kolekcji po utworzeniu iteratora przez wyrzucenie ConcurrentModificationException. Takie iteratory korzystają bezpośrednio z oryginalnej
Java, będąc jednym z najpopularniejszych języków programowania, oferuje różne struktury danych, które pomagają w organizacji i przetwarzaniu danych. Dwie z takich struktur to HashMap i HashSet. Chociaż mogą wydawać się podobne ze względu na ich nazwy, służą różnym celom i działają na odmiennych zasadach. W tym artykule omówimy kluczowe różnice między HashMap a HashSet w
W programowaniu w Javie, iteratory to mechanizmy umożliwiające sekwencyjne przeglądanie elementów kolekcji. W bibliotece standardowej Javy znajdują się różne interfejsy iteratorów, ale dwa z najbardziej podstawowych to Iterator i ListIterator. Oba te interfejsy są używane do różnych celów i mają różne możliwości. Iterator Interfejs Iterator zapewnia podstawową funkcjonalność do przeglądania elementów kolekcji. Umożliwia realizację operacji
W języku programowania Java, obsługa błędów jest kluczowym elementem tworzenia niezawodnego oprogramowania. Każdy programista Java musi zrozumieć, jak system wyjątków wspiera radzenie sobie z nieoczekiwanymi sytuacjami w trakcie działania programu. W centrum hierarchii wyjątków w Javie znajdują się klasy Error i Exception, które odziedziczają swoje właściwości od klasy Throwable. W tym artykule przyjrzymy się bliżej,
Refleksja w Javie jest potężnym narzędziem, które umożliwia programistom inspekcję i modyfikację struktury klas, interfejsów, pól i metod w czasie wykonywania. Dzięki refleksji można na przykład ładować klasy dynamicznie, sprawdzać obiekty pod kątem posiadania określonych metod czy pól, a nawet wywoływać metody i modyfikować wartości pól, które w normalnych okolicznościach byłyby niedostępne (na przykład prywatne).