Wzorzec projektowy Strategy jest jednym z behawioralnych wzorców projektowych, który umożliwia definiowanie rodziny algorytmów, umieszczenie ich w oddzielnych klasach, i sprawia, że są one wymienne. Wzorzec ten pozwala zmieniać algorytm wykonywania zadania w trakcie działania aplikacji bez zmiany klasy, która tego zadania używa. Jest to szczególnie użyteczne, gdy mamy wiele podobnych klas, które różnią się […]
Programowanie funkcyjne jest paradygmatem programowania, który traktuje obliczenia jako ewaluację funkcji matematycznych i unika zmieniania stanów oraz mutowalnych danych. W JavaScript, języku, który wspiera zarówno programowanie obiektowe, jak i funkcyjne, programowanie funkcyjne polega na stosowaniu funkcji jako obywateli pierwszej klasy, co oznacza, że mogą być przypisywane do zmiennych, przekazywane jako argumenty do innych funkcji i
Konwersja typów w JavaScript jest często automatyczna i niejawnie wykonywana przez język, co może prowadzić do subtelnych i trudnych do zidentyfikowania błędów. W tej lekcji omówimy najczęstsze pułapki związane z konwersją typów i pokażemy, jak ich unikać, aby pisać bardziej przewidywalny i bezbłędny kod.
Wzorzec projektowy Abstract Factory jest jednym z kreacyjnych wzorców projektowych, który umożliwia tworzenie rodzin obiektów bez konieczności określania ich konkretnych klas. Wzorzec ten jest szczególnie użyteczny w przypadku, gdy system ma być niezależny od sposobu tworzenia, komponowania i reprezentacji obiektów. W tej lekcji stworzymy przykład wykorzystania wzorca Abstract Factory do tworzenia interfejsu użytkownika (UI), który
Wzorzec projektowy Builder służy do rozdzielenia konstrukcji złożonego obiektu od jego reprezentacji. Pozwala to na produkcję różnych typów obiektów, używając tego samego procesu konstrukcji. Jest szczególnie użyteczny, gdy obiekt musi być utworzony z wieloma opcjonalnymi elementami lub kiedy proces tworzenia obiektu jest bardzo złożony. Wzorzec Builder oddziela konstrukcję obiektu od jego klasy i pozwala na
Wzorzec projektowy Observer umożliwia obiektom subskrybowanie i reagowanie na zdarzenia występujące w innym obiekcie. Jest szeroko stosowany w programowaniu do implementacji mechanizmu słuchaczy i zdarzeń, co ułatwia tworzenie luźno powiązanych systemów. W Javie wzorzec ten jest często wykorzystywany do tworzenia aplikacji z interfejsem graficznym, ale jego zastosowanie jest znacznie szersze.
Wzorzec projektowy Mediator jest używany do zmniejszenia skomplikowanej komunikacji i zależności między obiektami w systemie. Pozwala on na centralne zarządzanie interakcjami między obiektami, co ułatwia ich niezależność i ponowne wykorzystanie. W Javie, wzorzec ten można zaimplementować poprzez stworzenie mediatora, który koordynuje komunikację między różnymi klasami. Przykład użycia wzorca Mediator W tym przykładzie zaimplementujemy prosty system
Wzorzec projektowy Fabryka (Factory Pattern) jest jednym z najczęściej używanych wzorców kreacyjnych w programowaniu obiektowym. Umożliwia tworzenie obiektu bez eksponowania logiki tworzenia do klienta i odwołuje się do nowo utworzonego obiektu za pomocą wspólnego interfejsu. Wzorzec ten jest szczególnie użyteczny, gdy system powinien być niezależny od sposobu, w jaki jego obiekty są tworzone, skomponowane i
String Pool w Java jest mechanizmem pozwalającym na oszczędność pamięci poprzez przechowywanie unikalnych instancji łańcuchów znaków. Gdy tworzymy string w Java używając operatora literału (np. String s = "hello";), JVM sprawdza, czy ten sam tekst już istnieje w puli. Jeśli tak, nowa zmienna odnosi się do tej samej instancji. W przeciwnym razie, tworzy nową instancję
Metoda flatMap w Java jest używana do transformacji strumieni obiektów (Streams) w sposób, który “spłaszcza” struktury danych, takie jak strumienie strumieni (Stream<Stream<T>>) do pojedynczego strumienia (Stream<T>). Jest to szczególnie przydatne w operacjach, gdzie każdy element kolekcji może zostać przekształcony w zero lub więcej elementów w wynikowym strumieniu.
W języku Java, LinkedList i ArrayList są dwoma implementacjami interfejsu List, które służą do przechowywania zbiorów elementów. Pomimo że obie klasy realizują ten sam interfejs, istnieją między nimi znaczące różnice, zarówno pod względem implementacji, jak i wydajności w różnych scenariuszach.
W programowaniu obiektowym, zarówno interfejsy jak i klasy abstrakcyjne umożliwiają abstrakcję i polimorfizm, jednak różnią się pod względem zastosowania i możliwości. Interfejsy definiują zestaw metod bez ich implementacji, wymuszając na klasach je implementujących określone zachowania. Klasy abstrakcyjne mogą zawierać zarówno metody abstrakcyjne (bez implementacji) jak i metody z implementacją. Zrozumienie różnic między tymi dwoma pojęciami
W Javie, nadpisywanie metod jest kluczowym konceptem programowania obiektowego, który pozwala klasie pochodnej na dostarczenie specyficznej implementacji metody, która została już zdefiniowana w klasie bazowej. Jednakże, reguły dotyczące nadpisywania metod nie są takie same dla wszystkich typów metod, szczególnie gdy mowa o metodach prywatnych lub statycznych. W tej lekcji omówimy, jak Java traktuje próby nadpisania
Odporność w kontekście programowania Java odnosi się do zdolności aplikacji do radzenia sobie z awariami oraz do szybkiego powrotu do normalnego stanu działania po wystąpieniu błędów. Jest to kluczowy aspekt projektowania i implementacji systemów, które są niezawodne, trwałe i zdolne do obsługi różnych scenariuszy awaryjnych bez utraty danych lub funkcjonalności. W tej lekcji omówimy, jak