Odwracanie listy w języku Java jest jednym z często występujących zadań, które można napotkać podczas rozwijania różnorodnych aplikacji. W poniższym artykule przyjrzymy się jednej z metod odwracania listy, wykorzystując klasę Collections dostępną w standardowej bibliotece Java. Przykład odwracania listy Aby zilustrować, jak można odwrócić listę w Javie, rozważmy następujący przykład kodu. Został on skonstruowany tak, […]
W programowaniu wielowątkowym w Javie, wątki można kategoryzować jako wątki użytkownika (user threads) lub wątki daemon. Wątki daemon różnią się od zwykłych wątków tym, że nie zapobiegają zakończeniu się procesu JVM, gdy tylko wątki użytkownika zakończą swoje działanie. Jeśli więc wszystkie wątki użytkownika w programie zakończą działanie, JVM zakończy działanie niezależnie od tego, czy wątki
W programowaniu Java, refleksja i introspekcja to dwa mechanizmy używane do uzyskiwania informacji o klasach, obiektach i członkach w trakcie działania programu. Chociaż oba terminy mogą brzmieć podobnie, służą różnym celom i są używane w różnych kontekstach. Refleksja Refleksja to mechanizm w Javie, który pozwala na badanie lub modyfikację struktury i zachowania programu w czasie
Metoda join() w klasie Thread w języku Java odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu wielowątkowością. Pozwala ona na oczekiwanie w bieżącym wątku na zakończenie wykonania innego wątku. Dzięki temu programista ma kontrolę nad kolejnością wykonywania wątków, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdzie wymagane jest, aby pewne operacje zostały ukończone przed innymi. Przykład użycia metody join()
Java oferuje rozbudowany zestaw interfejsów i klas kolekcji, które umożliwiają programistom efektywne zarządzanie grupami obiektów. Różnorodność tych narzędzi pozwala na wybór najodpowiedniejszej struktury danych dla konkretnego problemu. W tym artykule przyjrzymy się kilku podstawowym typom kolekcji w Javie oraz ich zastosowaniom, a także zaprezentujemy przykład użycia. Typy kolekcji w Javie Java definiuje kilka interfejsów kolekcji
Lock Striping to technika stosowana w programowaniu, zwłaszcza w języku Java, której celem jest zwiększenie wydajności poprzez podział blokady (lock) na mniejsze blokady, które mogą być niezależnie zarządzane. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy obiekt jest często dostępny, ponieważ zmniejsza prawdopodobieństwo kolizji blokad (lock contention) i pozwala na lepsze skalowanie w środowiskach wielowątkowych. Przykład
W programowaniu w Javie często mamy do czynienia z operacjami na ciągach znaków. Zarządzanie nimi w sposób wydajny jest kluczowe, zwłaszcza w aplikacjach, gdzie wydajność i szybkość są priorytetem. W Javie istnieją trzy główne klasy do pracy z ciągami znaków: String, StringBuffer oraz StringBuilder. Każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania i różnice w wydajności,
Deserializacja w Java to proces odtwarzania obiektu z ciągu bajtów, który został wcześniej zserializowany (przekształcony w ciąg bajtów). Jest to kluczowy element wielu aplikacji Java, szczególnie tych, które wykorzystują komunikację sieciową lub przechowują obiekty w plikach. Deserializacja pozwala na odbudowę stanu obiektu, tak jak był przed serializacją. Przykład użycia deserializacji Załóżmy, że mamy klasę Person,
Importowanie klas z pakietu z innego projektu w Javie to powszechna praktyka, która pozwala na ponowne wykorzystanie kodu i lepszą organizację projektów programistycznych. Proces ten, chociaż dość prosty, wymaga zrozumienia, jak zarządzać zależnościami w środowisku programistycznym, takim jak Eclipse, IntelliJ, czy przy użyciu narzędzi budowania jak Maven czy Gradle. Przykładowy kompletny kod Załóżmy, że mamy
Wprowadzenie do tematu polega na zrozumieniu różnic między Hashtable a ConcurrentHashMap. Obie klasy znajdują się w bibliotece Javy i służą do przechowywania danych w formie klucz-wartość, ale ich działanie oraz efektywność w różnych scenariuszach mogą się znacząco różnić. Hashtable vs. ConcurrentHashMap Hashtable jest starszą klasą w Javie i synchronizuje każdą operację na mapie, co oznacza,
Serializacja w Javie to proces konwersji obiektu do strumienia bajtów, co umożliwia jego zapisanie na dysku, przesłanie przez sieć lub zapisanie w bazie danych. Nie wszystkie klasy w Javie mogą być jednak serializowane. Aby klasa była serializowalna, musi implementować interfejs Serializable, co jest sygnałem dla JVM, że obiekt tej klasy może być bezpiecznie serializowany. Przykład
W programowaniu Java, sortowanie obiektów jest często wymaganą funkcjonalnością. Java oferuje dwa interfejsy do porównywania obiektów: Comparable i Comparator. Obie te metody służą do implementacji różnych sposobów sortowania, ale są stosowane w różnych scenariuszach i różnią się w swoim podejściu. Porównanie interfejsów Interfejs Comparable jest używany do definiowania domyślnego sposobu sortowania instancji klasy. Klasa implementująca
Java oferuje różnorodne struktury danych, z których każda ma swoje specyficzne metody i zastosowania. Dwie z najbardziej podstawowych struktur to List i Map. Metody add() dla List i put() dla Map są kluczowe dla manipulacji tymi kolekcjami, ale działają one zupełnie inaczej. Przeanalizujmy te różnice na przykładzie konkretnego kodu w Javie. Przykład kodu w Javie
Pliki Properties w Javie są używane do przechowywania informacji o konfiguracji w formie klucz-wartość. Pozwalają one na oddzielenie danych konfiguracyjnych od kodu źródłowego, co ułatwia zarządzanie ustawieniami, które mogą się zmieniać w zależności od środowiska uruchomieniowego aplikacji. Umożliwiają łatwe zarządzanie stałymi, które mogą być zmieniane bez potrzeby rekompilacji kodu. Jest to szczególnie przydatne w dużych
Statyczna synchronizacja w Java to mechanizm, który pozwala na synchronizację bloków kodu lub metod na poziomie klasy, a nie obiektu. Jest to użyteczne, gdy chcemy mieć kontrolę nad dostępem do zasobów współdzielonych przez wszystkie instancje klasy, a nie tylko przez pojedynczy obiekt. Przykład użycia statycznej synchronizacji Zobaczmy przykład, który zilustruje, jak statyczna synchronizacja może być