Lambdy w Java to funkcje anonimowe, które umożliwiają zwięzłe przekazywanie bloków kodu do metod. Wprowadzone w Java 8, znacznie upraszczają kod poprzez eliminację potrzeby używania anonimowych klas wewnętrznych. Lambdy są szczególnie przydatne w operacjach na kolekcjach, takich jak iteracje, filtracje czy mapowania.
Programowanie generyczne w Java pozwala na pisanie kodu, który jest bardziej elastyczny i bezpieczny pod względem typów. Umożliwia to definiowanie klas, interfejsów i metod z typami generycznymi, co znacząco ułatwia ponowne wykorzystywanie kodu. W tej lekcji przedstawimy podstawy programowania generycznego na przykładzie tworzenia uniwersalnego kontenera, który może przechowywać elementy różnego typu.
TreeSet to klasa w Java, która implementuje interfejs Set i przechowuje elementy w porządku rosnącym. Jest to jedna z najważniejszych struktur danych dostępnych w Java Collections Framework. TreeSet wykorzystuje strukturę drzewa czerwono-czarnego do przechowywania elementów, co zapewnia efektywność operacji takich jak dodawanie, usuwanie i wyszukiwanie elementów. W tej lekcji przyjrzymy się, jak używać TreeSet w
W tej lekcji omówimy HashSet, jedną z implementacji interfejsu Set dostępną w Java. HashSet jest używany do przechowywania unikalnych elementów, nie gwarantuje zachowania kolejności elementów. Jest to wydajna struktura danych do przechowywania unikalnych wartości, idealna, gdy interesuje nas szybkie wyszukiwanie, dodawanie i usuwanie elementów bez duplikatów. Przykład użycia HashSet w Java W tym przykładzie użyjemy
Iterator to wzorzec projektowy, który pozwala na sekwencyjne przeglądanie elementów kolekcji bez konieczności eksponowania jej wewnętrznej reprezentacji. W Javie, iterator jest szeroko używany w kolekcjach, takich jak listy, zbiory i mapy, i jest kluczowym elementem interfejsu Iterable. Umożliwia bezpieczne przeglądanie kolekcji oraz usuwanie elementów podczas iteracji.
LinkedList w Java to struktura danych, która jest częścią Java Collections Framework. LinkedList jest implementacją listy wiązanej, która może przechowywać dowolny typ obiektów. Pozwala na dynamiczne dodawanie i usuwanie elementów, bez potrzeby redymensjonowania, jak to ma miejsce w przypadku tablic. W tej lekcji przyjrzymy się, jak tworzyć i manipulować LinkedList w Javie, na przykładzie listy
ArrayList w Javie to klasa służąca do przechowywania dynamicznych tablic, które mogą zmieniać rozmiar podczas działania programu. Jest to jedna z implementacji interfejsu List, która pozwala na przechowywanie obiektów w uporządkowanej kolekcji. W przeciwieństwie do zwykłych tablic, ArrayList automatycznie zarządza swoim rozmiarem, dodając więcej miejsca, gdy jest to konieczne.
Klasa Vector w Java jest częścią frameworku Collections i reprezentuje dynamiczną tablicę, która może zwiększać swoją wielkość w miarę potrzeb. Jest synchronizowana, co oznacza, że jest bezpieczna w kontekście wielowątkowym, ale może to wpłynąć na wydajność w porównaniu z innymi implementacjami listy. W tej lekcji przyjrzymy się, jak używać klasy Vector do przechowywania i zarządzania
W Javie, formatowanie i wyświetlanie dat w określonym formacie jest częstym zadaniem w wielu aplikacjach. Metoda printf z klasy System.out pozwala na formatowanie danych wyjściowych, w tym dat, w łatwy i kontrolowany sposób. W tej lekcji skupimy się na wykorzystaniu printf do formatowania dat oraz na przykładzie użycia SimpleDateFormat do konwersji dat w Javie.
Java oferuje potężne narzędzia do pracy z datami i czasem, a jednym z kluczowych elementów jest klasa Date z pakietu java.util. Umożliwia ona reprezentację momentów w czasie i oferuje metody do ich manipulacji. W tej lekcji skupimy się na praktycznym wykorzystaniu klasy Date oraz zaprezentujemy, jak można efektywnie zarządzać datami i czasem w aplikacjach Java.
Wyjątki w języku Java to mechanizm służący do obsługi błędów oraz innych wyjątkowych sytuacji, które mogą wystąpić podczas wykonania programu. Umożliwiają one zarządzanie błędami w kontrolowany sposób, poprzez przechwytywanie i obsługę tych sytuacji, zamiast zatrzymywania całego programu. Java dzieli wyjątki na dwie główne kategorie: sprawdzane (checked) i niesprawdzane (unchecked). W tej lekcji skupimy się na
Klasa Object w języku Java jest bazą dla wszystkich innych klas. Dostarcza ona zestaw metod, które mogą być nadpisane przez klasy pochodne w celu realizacji specyficznych zachowań, takich jak porównywanie obiektów (equals), generowanie kodu hash (hashCode) czy reprezentacja obiektu w formie tekstowej (toString). Wykorzystanie tych metod pozwala na efektywną pracę z obiektami w aplikacjach Java.
Interfejsy w Java to mechanizm, który umożliwia osiągnięcie abstrakcji i wielokrotne dziedziczenie. Służą do określenia zestawu metod, które klasa musi zaimplementować, nie określając ich ciała. Interfejsy są kluczowym elementem w projektowaniu elastycznego i rozszerzalnego kodu w języku Java.
Klasy abstrakcyjne są kluczowym elementem programowania obiektowego w Java. Nie można utworzyć instancji klasy abstrakcyjnej bezpośrednio, ale służą one jako szablony dla klas pochodnych. Klasy abstrakcyjne mogą zawierać metody abstrakcyjne (bez implementacji) oraz metody z implementacją. Metody abstrakcyjne muszą być zaimplementowane przez klasy dziedziczące. Klasy abstrakcyjne są wykorzystywane do definiowania wspólnych cech i funkcjonalności dla
Enkapsulacja jest jednym z czterech fundamentów programowania obiektowego (obok dziedziczenia, polimorfizmu i abstrakcji) i odnosi się do praktyki ukrywania stanu wewnętrznego obiektu oraz wymuszania dostępu do tego stanu poprzez metody. W Javie enkapsulacja jest realizowana za pomocą modyfikatorów dostępu (private, protected, public) oraz przez definicję metod dostępowych, znanych jako settery i gettery. Settery pozwalają na