Author name: Kuba

W programowaniu, zwłaszcza podczas pisania złożonego oprogramowania, istotne jest, aby upewnić się, że różne części kodu działają zgodnie z oczekiwaniami. W Pythonie, jednym ze sposobów na weryfikację poprawności działania kodu jest użycie instrukcji assert. Ta instrukcja pozwala programiście testować, czy określone warunki są spełnione. Jeśli warunek przekazany do assert jest False, program zatrzyma się i

W Pythonie, jednym z podstawowych i często wykorzystywanych zadań podczas pracy z ciągami znaków jest wyszukiwanie pozycji, na której znajduje się określony podciąg wewnątrz innego ciągu. Python oferuje metodę, która jest specjalnie przeznaczona do tego zadania, co czyni proces wyszukiwania zarówno prostym, jak i efektywnym. W tym artykule przedstawimy, jak używać metody find() do lokalizowania

Python oferuje różne metody do usuwania elementów z listy, co jest podstawową operacją podczas pracy z danymi w programowaniu. Zrozumienie tych metod jest kluczowe dla efektywnego manipulowania listami i zarządzania danymi. W tym artykule skupimy się na trzech głównych metodach: remove(), pop() i użyciu słowa kluczowego del. Przeanalizujemy ich zastosowanie na praktycznym przykładzie. Przykład użycia

Python oferuje różnorodne struktury danych, takie jak listy, krotki, zbiory i słowniki, które różnią się sposobem przechowywania i zarządzania danymi. Jedną z kluczowych różnic między tymi strukturami jest ich podejście do duplikatów. W tym artykule przyjrzymy się, które struktury danych w Pythonie pozwalają na przechowywanie duplikatów elementów, skupiając się na praktycznym przykładzie użycia listy, jako

W Pythonie, podczas definiowania funkcji, często spotykamy się z sytuacją, gdy chcemy, aby niektóre parametry miały przypisaną wartość domyślną. To znaczy, że jeśli podczas wywoływania funkcji nie podamy wartości dla tych parametrów, użyta zostanie wartość domyślna. Jest to szczególnie przydatne, gdy funkcja ma wiele parametrów i tylko niektóre z nich są wymagane, a reszta może

W programowaniu, zwłaszcza w języku Python, często spotyka się pojęcia serializacji i deserializacji, zwane również piklowaniem i odpiklowaniem. Te techniki są kluczowe, gdy chcemy zapisywać stan obiektu do pliku, aby móc go później odtworzyć, lub przesyłać dane między różnymi programami lub instancjami programu. W tym artykule wyjaśnimy, czym są te procesy i jak są stosowane

Python jest elastycznym językiem programowania, który oferuje szerokie możliwości w zakresie definicji funkcji, w tym definiowanie jednej funkcji wewnątrz drugiej. Takie podejście, znane jako zagnieżdżone funkcje, pozwala na tworzenie bardziej uporządkowanego i modularnego kodu. W tym artykule pokażemy, jak zdefiniować funkcję wewnątrz innej funkcji i jakie korzyści może to przynieść. Kompletny przykład kodu z zagnieżdżonymi

None w Pythonie to specjalny obiekt typu NoneType, który jest używany do reprezentowania braku wartości lub pustego stanu. Jest to odpowiednik null z innych języków programowania. W Pythonie None często używane jest do oznaczania domyślnych wartości argumentów funkcji, końca list lub innych obiektów iterowalnych, a także do wskazywania na brak wartości w zmiennych. W tym

Operator potęgowania (**) to potężne narzędzie w Pythonie, pozwalające na wykonywanie operacji potęgowania, czyli podnoszenia liczby do określonej potęgi. Jest to operacja matematyczna często wykorzystywana w różnych dziedzinach, od nauk ścisłych po finanse. W tym artykule przyjrzymy się, jak używać operatora potęgowania w Pythonie, na konkretnym, rozbudowanym przykładzie. Kompletny przykład kodu z użyciem operatora potęgowania

Python jest językiem programowania wysokiego poziomu, który cieszy się ogromną popularnością wśród programistów na całym świecie. Jedną z jego kluczowych cech jest dynamiczne typowanie, co oznacza, że typy zmiennych są sprawdzane w czasie wykonania, a nie w czasie kompilacji. Ale jak dokładnie Python zarządza sprawdzaniem kodu w czasie kompilacji i wykonania? W tym artykule przyjrzymy