Metody append() i extend() są często stosowane podczas pracy z listami w Pythonie. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, służą do różnych celów i działają na listach w odmienny sposób. W tym artykule szczegółowo omówimy obie metody i pokażemy, jak i kiedy ich używać na praktycznym przykładzie. Kompletny przykład kodu z użyciem […]
Słowo kluczowe self w Pythonie odgrywa kluczową rolę w programowaniu obiektowym, reprezentując instancję klasy w jej metodach. Umożliwia ono dostęp do atrybutów i metod obiektu, co jest niezbędne do prawidłowego zarządzania stanem i zachowaniem obiektów. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, jak self funkcjonuje i dlaczego jest tak ważne. Przykład użycia self w klasie Pythona
Funkcja reduce() jest częścią modułu functools w Pythonie i służy do stosowania określonej funkcji do elementów iterowalnego obiektu (np. listy), redukując te elementy do pojedynczej wartości. Działa przez akumulację wyników; to znaczy bierze dwa elementy z listy, stosuje do nich funkcję, a następnie używa wyniku wraz z kolejnym elementem listy, kontynuując proces. Jest to przydatne
Obsługa błędów jest kluczowym elementem tworzenia niezawodnych aplikacji. W Pythonie mechanizm obsługi wyjątków pozwala na eleganckie radzenie sobie z błędami, które mogą wystąpić podczas odczytu plików. Czy to z powodu braku pliku, problemów z uprawnieniami, czy też innych nieoczekiwanych sytuacji, Python oferuje narzędzia do ich obsługi. W tym artykule pokażemy, jak można obsługiwać błędy odczytu
Operator warunkowy, znany również jako wyrażenie trójargumentowe (ternary), to jedna z bardziej eleganckich funkcji języka Python, pozwalająca na zapisanie prostych instrukcji if-else w jednej linii. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy przypisać wartość do zmiennej w zależności od spełnienia pewnego warunku. Wyrażenie trójargumentowe sprawia, że kod jest bardziej zwięzły i czytelny. W tym
W Pythonie, jak w wielu językach programowania, funkcje pełnią kluczową rolę, pozwalając na ponowne wykorzystanie kodu i organizację programu w logiczne bloki. Jednakże, początkujący programiści często zastanawiają się nad różnicą między odwołaniem do funkcji z użyciem jej nazwy func a wywołaniem tej funkcji z dodanymi nawiasami func(). W tym artykule wyjaśnimy tę różnicę, korzystając z
Abstrakcja danych to kluczowy koncept w programowaniu obiektowym, który pozwala na ukrycie szczegółów implementacji klasy i udostępnianie użytkownikowi tylko niezbędnych do użycia elementów. W Pythonie, abstrakcja danych jest realizowana głównie przez klasy abstrakcyjne i metody abstrakcyjne. W tym artykule przyjrzymy się, jak możemy wykorzystać te mechanizmy do tworzenia dobrze zdefiniowanych interfejsów w naszych programach. Przykład
Slicing, czyli krojenie, to jedna z najbardziej charakterystycznych i użytecznych funkcjonalności Pythona, pozwalająca na efektywne manipulowanie sekwencjami, takimi jak listy, krotki czy ciągi znaków. Ta technika umożliwia wybieranie fragmentów sekwencji, co jest szczególnie przydatne przy analizie danych, przetwarzaniu tekstów czy nawet podczas codziennego programowania. W tym artykule wyjaśnimy, dlaczego slicing jest tak ważny i jak
Metody magiczne w Pythonie, znane również jako metody specjalne, to mechanizm, który umożliwia naszym klasom w Pythonie zachowywać się jak wbudowane typy danych. Pozwalają one na definicję operacji wykonywanych na instancjach klas za pomocą operatorów takich jak +, -, *, /, czy nawet obsługę kontekstu za pomocą instrukcji with. Metody te są zawsze otoczone podwójnymi
Instrukcja pass w Pythonie może wydawać się na pierwszy rzut oka zbędna. Jest to jednak kluczowy element języka, szczególnie podczas projektowania struktury programu i w fazie prototypowania. Pass nie wykonuje żadnej operacji; służy jako wypełniacz syntaktyczny tam, gdzie wymagane jest oświadczenie, ale logika odpowiedzialna za konkretne działanie nie została jeszcze zaimplementowana. Pozwala to na zachowanie
W języku Python, słowo kluczowe with jest często używane do upraszczania pracy z zasobami, takimi jak pliki, połączenia sieciowe, czy bloki, które wymagają odpowiedniego zarządzania zasobami, takiego jak otwarcie i zamknięcie pliku. Użycie with nie tylko ułatwia kod, ale także automatycznie dba o właściwe zarządzanie zasobami, niezależnie od tego, czy w trakcie wykonywania bloku kodu
Moduły os i sys w Pythonie to potężne narzędzia, które pozwalają na interakcję z systemem operacyjnym oraz interpreterem Pythona. Dzięki nim możemy między innymi zarządzać strukturą plików, zmiennymi środowiskowymi oraz parametrami skryptów. W tym artykule pokażemy, jak można wykorzystać te moduły na praktycznym przykładzie.
Słowniki w Pythonie to potężne narzędzia do przechowywania i organizowania danych w formie par klucz-wartość. Jednym z często wykonywanych zadań podczas pracy ze słownikami jest potrzeba odnalezienia wszystkich kluczy, co może być przydatne do iteracji po danych, analizy lub po prostu do weryfikacji zawartości słownika. W tym artykule zaprezentujemy, jak skutecznie odnaleźć i wykorzystać klucze
W języku Python dwa operatory, “is” i “==”, są używane do porównywania, ale nie oznaczają tego samego. Choć mogą wydawać się podobne, służą do różnych celów. Operator “==” sprawdza równość wartości, podczas gdy “is” porównuje tożsamość obiektów w pamięci. W tym artykule wyjaśnimy różnicę między tymi dwoma operatorami, używając prostego przykładu kodu. Przykład różnicy między
W Pythonie, mixin to klasa przeznaczona do dostarczania dodatkowej funkcjonalności dla innych klas poprzez dziedziczenie, a nie do samodzielnego tworzenia instancji. Mixiny mogą być wyjątkowo użyteczne w realizacji zasad DRY (Don’t Repeat Yourself) oraz w kompozycji ponad dziedziczeniem. W tym artykule pokażemy, jak mixin może być użyteczny w Pythonie, przedstawiając konkretny przykład. Przykład użycia mixin