Assembler jest niskopoziomowym językiem programowania, który jest ściśle związany z architekturą komputera. Kod napisany w assemblerze jest praktycznie bezpośrednim odzwierciedleniem kodu maszynowego, co oznacza, że programista ma pełną kontrolę nad sprzętem komputerowym. Dzięki temu możliwe jest pisanie bardzo wydajnych i optymalizowanych programów. Jednakże programowanie w assemblerze wymaga głębokiej wiedzy na temat działania procesora oraz związanych z nim komponentów, takich jak rejestry, stos, czy system przerwań.
Przykład kodu: Wprowadzenie do składni assemblera
Kod w języku C, który będzie służył jako punkt wyjścia do naszej lekcji, to prosty fragment odpowiedzialny za dodanie dwóch liczb. Niestety, bezpośrednie przedstawienie kodu w assemblerze w tym formacie byłoby trudne do zrozumienia bez kontekstu specyficznego procesora i konwencji wywołań. Zamiast tego, przedstawię opis konceptualny tego, jak taka operacja mogłaby być zrealizowana w assemblerze na hipotetycznej maszynie.