Metoda finalize() w języku Java odgrywa specyficzną rolę w zarządzaniu pamięcią i jest wywoływana przez Garbage Collector przed usunięciem obiektu z pamięci. Jej głównym celem jest umożliwienie programiście wykonania pewnych operacji czyszczących, zanim obiekt zostanie ostatecznie zniszczony. Metoda ta może być przydatna, na przykład, w sytuacjach, gdy musimy upewnić się, że wszystkie zasoby zewnętrzne, takie […]
Lista wiązana to podstawowa struktura danych, która składa się z węzłów połączonych ze sobą za pomocą referencji. Każdy węzeł przechowuje wartość oraz referencję do następnego węzła w sekwencji. Listy wiązane są elastyczną alternatywą dla list (tablic) w językach programowania, pozwalającą na efektywne wstawianie i usuwanie elementów. W Pythonie listy wiązane nie są wbudowaną strukturą danych,
EnumSet jest specjalnym zestawem zaprojektowanym do użycia z typami wyliczeniowymi (enum) w języku Java. Został wprowadzony w Java 5 i jest jedną z implementacji interfejsu Set specjalnie przystosowaną do efektywnego wykorzystania z typami wyliczeniowymi. EnumSet zapewnia bardzo szybką wydajność operacji zbiorowych, jak również minimalne zużycie pamięci, co sprawia, że jest idealnym wyborem do obsługi dużych
Łączenie list w Pythonie to jedna z podstawowych operacji, którą każdy programista powinien znać. Python oferuje kilka metod na realizację tej operacji, co czyni język niezwykle elastycznym i przystępnym dla programistów na każdym poziomie zaawansowania. W tym artykule skupimy się na praktycznym przykładzie, demonstrującym jak skutecznie łączyć listy, wykorzystując różne metody. Kompletny przykład kodu Załóżmy,
Metoda join() w wielowątkowości Java jest niezbędna, gdy chcemy zaczekać na zakończenie wykonania innego wątku, zanim kontynuować dalszą część programu. Metoda ta pozwala na synchronizację wątków, co jest kluczowe w zapewnieniu spójności danych oraz uniknięciu problemów związanych z równoczesnym dostępem do zasobów. Przykład użycia metody join() Załóżmy, że mamy program, w którym główny wątek uruchamia
Wycinanie, znane również jako slicing, to potężna cecha Pythona, która umożliwia szybkie i efektywne manipulowanie ciągami danych, takimi jak listy, krotki, a nawet ciągi znaków. Dzięki slicingowi można łatwo dostępować podzbiory danych, co jest niezwykle przydatne w analizie danych, przetwarzaniu tekstów i wielu innych aplikacjach. W tym artykule przyjrzymy się, jak możemy wykorzystać slicing do
Liczenie ilości instancji (obiektów) danej klasy w Pythonie to bardzo przydatna umiejętność, zwłaszcza w sytuacjach, gdy chcemy monitorować zasoby lub kontrolować tworzenie nowych obiektów. Python nie posiada wbudowanej funkcji do bezpośredniego liczenia obiektów klasy, ale możemy osiągnąć ten cel, implementując własną logikę w klasie. W tym artykule pokażemy, jak to zrobić krok po kroku. Kompletny
Biblioteka Standardowa Pythona jest potężnym zbiorem modułów dostarczanych wraz z Pythonem, które ułatwiają programowanie poprzez dostarczanie gotowych do użycia funkcji i klas. Od manipulacji tekstem, datami, plikami, po obsługę protokołów sieciowych i rozwijanie interfejsów graficznych – Biblioteka Standardowa oferuje narzędzia potrzebne do wielu typowych zadań programistycznych. W tym artykule przyjrzymy się, jak można ją wykorzystać
W języku Java, przeglądanie elementów kolekcji może być realizowane na wiele sposobów. Dwa popularne metody to użycie pętli for-each oraz interfejsu Iterator. Choć obie metody służą do iteracji przez elementy, różnią się one podstawowymi aspektami działania, które mają wpływ na ich użycie w różnych kontekstach. Porównanie for-each i Iteratora For-each Pętla for-each, wprowadzona w Java
W Pythonie słowo kluczowe global odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasięgiem zmiennych. Pozwala ono na modyfikację zmiennych zadeklarowanych na poziomie globalnym w obrębie funkcji. Bez użycia global, zmiany wprowadzone na zmiennej wewnątrz funkcji dotyczyłyby jedynie lokalnej kopii tej zmiennej, nie wpływając na jej globalną instancję. W tym artykule omówimy, jak używać słowa kluczowego global na
W dzisiejszej lekcji omówimy jedno z często zadawanych pytań dotyczących wielowątkowości w Javie: czy możemy uruchomić wątek dwa razy? Wielowątkowość jest kluczową koncepcją w programowaniu Java, która pozwala na równoczesne wykonywanie kilku części programu. Zrozumienie, jak zarządzać wątkami, jest niezbędne do tworzenia wydajnych i efektywnych aplikacji. Wprowadzenie do wątków w Javie W Javie wątek reprezentowany
Java oferuje kilka sposobów na tworzenie obiektów klasy String. W tym artykule omówimy te metody, skupiając się szczególnie na jednym z nich, aby pokazać, jak można tworzyć i manipulować stringami w praktycznych scenariuszach. Przykład użycia różnych metod tworzenia obiektów String Poniżej znajduje się przykład kodu w Java, który demonstruje różne sposoby tworzenia stringów, wraz z
Rozumienie różnic między metodami a funkcjami jest kluczowe dla efektywnego programowania w Pythonie. Oba te terminy często są używane zamiennie, ale odnoszą się do różnych koncepcji w programowaniu. Funkcje i metody są podstawowymi blokami budującymi w Pythonie, które pozwalają na wielokrotne używanie kodu. Jednak sposób, w jaki są one definiowane i wywoływane, różni się w
Wielowątkowość w Pythonie jest szeroko stosowana do realizacji zadań wymagających równoczesnego wykonania, co teoretycznie pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów procesora i skrócenie czasu potrzebnego na wykonanie programu. Mimo że wielowątkowość oferuje wiele korzyści, napotyka na szereg ograniczeń wynikających głównie z natury interpretera Pythona i jego sposobu zarządzania pamięcią i wykonaniem kodu. Kluczowym ograniczeniem jest Global
Java oferuje różnorodne typy klas wewnętrznych, które pozwalają na efektywne zarządzanie przestrzenią nazw i lepszą organizację kodu. Dwie z nich to klasy wewnętrzne typu Member oraz Local. Te dwa typy różnią się zakresem, sposobem deklaracji oraz dostępnością. Przykład kodu z klasą wewnętrzną Member i Local Poniżej przedstawiam przykład, który ilustruje zastosowanie obu tych klas: //