W JavaScript, dziedziczenie klas umożliwia tworzenie hierarchii obiektów, gdzie klasy potomne mogą dziedziczyć właściwości i metody od klas bazowych. Jest to potężne narzędzie, które umożliwia ponowne wykorzystanie kodu i organizację złożonych struktur klas. W tej lekcji zobaczymy, jak używać dziedziczenia do modelowania ciężarówek jako specjalnego rodzaju pojazdów.
Klasy w JavaScript ułatwiają modelowanie obiektów z realnego świata przez zapewnienie zrozumiałej i uporządkowanej składni do tworzenia obiektów i zarządzania dziedziczeniem. Używając klas, możemy łatwo zdefiniować szablony dla nowych obiektów, takich jak komputery. Klasy te mogą również korzystać z dziedziczenia do rozszerzania i modyfikowania zachowań bazowych.
Słowo kluczowe this w JavaScript odnosi się do obiektu, w kontekście którego jest wywoływana funkcja. Jego wartość jest dynamiczna i zmienia się w zależności od kontekstu wywołania funkcji. Zrozumienie działania this jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript, szczególnie w kontekście funkcji, metod obiektów oraz w programowaniu opartym na klasach.
Funkcje zwrotne, znane również jako callbacki, są podstawowym elementem programowania asynchronicznego w JavaScript. Pozwalają one na wykonywanie kodu po zakończeniu pewnej operacji, na przykład po pobraniu danych z serwera lub zakończeniu czytania pliku. Dzięki nim JavaScript, który jest językiem jednowątkowym, może efektywnie obsługiwać operacje, które wymagają oczekiwania, bez blokowania całego systemu.
Funkcje strzałkowe, wprowadzone w ES6 (ECMAScript 2015), stanowią zwięzłą składnię do tworzenia funkcji w JavaScript. Są one nie tylko krótsze, ale również zmieniają sposób, w jaki this jest wiązane, co czyni je szczególnie przydatnymi w pewnych sytuacjach.
IIFE – Immediately Invoked Function Expression jest anonimową funkcją JavaScript wywoływaną natychmiast po jej odczytaniu. Takie funkcje ograniczają zakres użytych zmiennych/funkcji do funkcji natychmiastowej. Chroni to skrypt przed kolizjami nazw. Zobaczmy przykład: // Pierwszy sposób wywołania IIFE (function() { let data = 10; function bar(){} }()); // Drugi sposób (function() { let data = 10;
W JavaScript, sposób przekazywania danych – czy to przez wartość, czy przez referencję – zależy od typu danych, z którymi pracujemy. Rozumienie różnicy między tymi dwoma sposobami jest kluczowe dla efektywnego i błędnego zarządzania danymi w aplikacjach. Przekazywanie przez wartość Przekazywanie przez wartość dotyczy typów prostych, takich jak liczby, stringi, wartości logiczne (boolean). Kiedy przekazujemy
JavaScript udostępnia trzy ciekawe funkcje dzięki którym możemy wywołać funkcję w kontekście danego obiektu. Są nimi: call, apply oraz bind. Funkcja call Pozwala na wywołanie funkcji z podanym this oraz argumentami, this określa obiekt jako kontekst, gdzie jest użyty kod. Przykład: let obj = { name: "Ola", print: function(surname) { // this wskazuje na obiekt
Funkcje konstruujące są potężnym narzędziem w JavaScript, pozwalającym na tworzenie wielu podobnych obiektów, zwanych instancjami. Są one podstawą programowania obiektowego w JavaScript i umożliwiają efektywne zarządzanie i organizację kodu w większych aplikacjach.
Literały znakowe, znane również jako szablony literałów (Template Literals), to nowa funkcjonalność wprowadzona w ES6 (ECMAScript 2015), która zapewnia bardziej elastyczny sposób na pracy z łańcuchami znaków. Pozwalają one na łączenie wyrażeń wewnątrz ciągów znaków, tworzenie wieloliniowych ciągów znaków, a także na łatwe tworzenie sformatowanych tekstów.
Wyrażenia funkcyjne są jednym z dwóch głównych sposobów definiowania funkcji w JavaScript, obok deklaracji funkcji. Są to funkcje anonimowe przypisywane do zmiennych lub używane jako argumenty dla innych funkcji. Wyrażenia funkcyjne pozwalają na tworzenie bardziej dynamicznych i elastycznych struktur kodu.
Hoisting jest zachowaniem w JavaScript, które pozwala na dostęp do zmiennych i funkcji przed ich zadeklarowaniem w kodzie. To unikalna cecha JavaScript, która może wprowadzać w błąd, ale zrozumienie jej działania jest kluczowe dla efektywnego programowania.
Słowo kluczowe var w JavaScript jest używane do deklarowania zmiennych przed wprowadzeniem ES6, które wprowadziło let i const. Chociaż var wciąż jest częścią języka, ważne jest zrozumienie jego zachowania i różnic w zakresie w porównaniu do let i const.
W JavaScript, słowa kluczowe let i const służą do deklarowania zmiennych z zakresem blokowym (block scope). Oznacza to, że zmienne te są dostępne tylko w obrębie bloku, w którym zostały zadeklarowane, na przykład wewnątrz pętli, instrukcji warunkowej lub bloku kodu otoczonego klamrami {}.
Zakres (ang. scope) w JavaScript określa kontekst wykonania, w którym zmienne, stałe, i inne wyrażenia są dostępne. Rozumienie jak działa zakres jest kluczowe dla efektywnego programowania i unikania błędów związanych z nieoczekiwanym dostępem lub modyfikacjami danych.